کد مطلب:314188 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:177
شیخ اگر پشیمانی، بلند شو
حجةالاسلام جناب آقای حاج شیخ علی اكبر قحطانی حفظه الله تعالی، از قول یكی از دوستانش چنین نقل می كند:
9. مرحوم والدم، حاج حسین اسماعیلی، كه فرد بسیار ثقه ای بوده، بارها برایم نقل كرد كه، در راه مسافرت به مشهد مقدس با یك شیخ پیرمرد از اهالی شیراز همسفر
[ صفحه 627]
شدم. در ضمن راه به من گفت: تاكنون چند نوبت به كربلای معلی رفته است. از او سؤال كردم: آیا در طول این مسافرتها، كرامتی از این بزرگواران دیده ای؟ گفت: بلی، بعد از سفرهای زیادی كه رفته بودم، در یك نبوت عرض كردم: ای ابوالفضل العباس علیه السلام، دلم می خواهد در كربلا بمیرم و همین جا به خاك روم. فورا مریض شدم و حالم رو به وخامت گذاشت، تا شب جمعه پیش آمد. به رفقا گفتم: امشب مرا كنار قبر آقا ببرید و صبح بیایید، چنانچه مرده بودم دفنم كنید و چنانچه زنده بودم با شما برمی گردم. رفقا مرا كنار مرقد حضرت بردند. نیمه های شب بود كه از مردن در كربلا پشیمان شدم و هوای وطن در سرم افتاد. عرض كردم: آقا پشیمانم، با شما بنی هاشم نمی شود یك شوخی كرد؟! من شوخی كردم و نمی خواهم اینجا بمیرم. بیهوش شدم و در اثنای بیهوشی دیدم كه آقا از ضریح مبارك بیرون آمد و با جلوی پای خود به بدنم اشاره كرد و فرمود: شیخ، اگر پشیمانی بلند شو!
بیدار شدم و دیدم دیگر هیچ آثار كسالتی در من نیست.
9. مرحوم والدم، حاج حسین اسماعیلی، كه فرد بسیار ثقه ای بوده، بارها برایم نقل كرد كه، در راه مسافرت به مشهد مقدس با یك شیخ پیرمرد از اهالی شیراز همسفر
[ صفحه 627]
شدم. در ضمن راه به من گفت: تاكنون چند نوبت به كربلای معلی رفته است. از او سؤال كردم: آیا در طول این مسافرتها، كرامتی از این بزرگواران دیده ای؟ گفت: بلی، بعد از سفرهای زیادی كه رفته بودم، در یك نبوت عرض كردم: ای ابوالفضل العباس علیه السلام، دلم می خواهد در كربلا بمیرم و همین جا به خاك روم. فورا مریض شدم و حالم رو به وخامت گذاشت، تا شب جمعه پیش آمد. به رفقا گفتم: امشب مرا كنار قبر آقا ببرید و صبح بیایید، چنانچه مرده بودم دفنم كنید و چنانچه زنده بودم با شما برمی گردم. رفقا مرا كنار مرقد حضرت بردند. نیمه های شب بود كه از مردن در كربلا پشیمان شدم و هوای وطن در سرم افتاد. عرض كردم: آقا پشیمانم، با شما بنی هاشم نمی شود یك شوخی كرد؟! من شوخی كردم و نمی خواهم اینجا بمیرم. بیهوش شدم و در اثنای بیهوشی دیدم كه آقا از ضریح مبارك بیرون آمد و با جلوی پای خود به بدنم اشاره كرد و فرمود: شیخ، اگر پشیمانی بلند شو!
بیدار شدم و دیدم دیگر هیچ آثار كسالتی در من نیست.